ﭘﺮوﯾﻦ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮش ﻣﺸﺮب اﺳﺖ ﮐﻪ 71 ﺳﺎل ﺳﻦ دارد. وي روﺣﯿﻪاي ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب دارد و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از وزن ﺑﺎﻻ و اﻧﺪﮐﯽ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﮐﻪ ﺑﺎ دارو ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل اﺳﺖ ﺑﯿﻤﺎري ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪارد.
در روز اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن، ﭘﺴﺮ اﯾﺸﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﭘﺮوﯾﻦ ﻣﺪﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮي ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ. ﺑﺎ اﺻﺮار او و ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﻋﺪم ﻟﻤﺲ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮدهاي در ﭘﺴﺘﺎن، ﺑﺎ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮاﻓﯽ و ﻣﺎﻣﻮﮔﺮاﻓﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮدهاي ﺑﺪﺧﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ﮐﻤﺘﺮ از 1 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ در ﭘﺴﺘﺎن ﭼﭗ اﯾﺸﺎن وﺟﻮد دارد.
ﭘﺮوﯾﻦ ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮑﯽ (و ﻧﻪ ﻫﻤﻪ) ﭘﺴﺘﺎن وي ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﯾﮏ ﻣﺎه رادﯾﻮﺗﺮاﭘﯽ (ﭘﺮﺗﻮدرﻣﺎﻧﯽ) اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ، ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺎزي ﺑﻪ ﺷﯿﻤﯽدرﻣﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد.
ﭘﺮوﯾﻦ اﮐﻨﻮن 11 ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ و ﺑﺪون ﻫﯿﭻ اﺛﺮي از ﺳﺮﻃﺎن در ﺑﺪن ﺧﻮد، در ﮐﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ 6 ﻣﺎه ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺴﺘﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺮوﯾﻦ در ﺻﻮرت ﯾﮏ ﻣﺎه ﺗﺎﺧﯿﺮ در ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 6 ﻣﺎه ﺷﯿﻤﯽ درﻣﺎﻧﯽ داﺷﺖ. در ﺻﻮرت 6 ﻣﺎه ﺗﺎﺧﯿﺮ در ﺗﺸﺨﯿﺺ، اﺣﺘﻤﺎﻻ 3-5 ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ و ﺷﯿﻤﯽدرﻣﺎﻧﯽ و … دﯾﮕﺮ زﻧﺪه ﻧﺒﻮد.